Benedykt XVI w swoim przemówieniu do pierwszej grupy Biskupów polskich- 26 listopada podkreśla, że trzeba dołożyć starań, aby kapłani troszczyli się o właściwe sprawowanie Liturgii, o piękno słowa, gestu, muzyki. Dalej zwraca uwagę na fakt, iż kapłan powinien dbać o wychowawczą współpracę z rodzinami i innymi środowiskami świeckich, gdyż wychowanie młodego pokolenia jest wspólnym zadaniem rodziców, Kościoła i państwa, dlatego przy zachowaniu słusznej autonomii, konieczna jest najściślejsza współpraca Kościoła-kapłanów- ze szkołą, z władzami samorządowymi, uczelniami wyższymi i innymi świeckimi instytucjami zajmującymi się wychowaniem młodych.

W tymże przemówieniu Papież również daje wskazówki odnośnie katechezy w szkole. Podkreśla, iż katecheza prowadzona przez katechetów duchownych i świeckich, wspierana świadectwem wierzących nauczycieli musi zachować swój prawdziwy, ewangeliczny wymiar przekazu i świadectwa wiary.

Ojciec Święty daje także kapłanom wskazówki dotyczące duszpasterstwa świata kultury i środków masowego przekazu. Środki społecznego przekazu nie tylko informują, ale także formują ducha swoich odbiorców. Stanowią też cenne narzędzie ewangelizacji. Ważnym zadaniem pasterzy Kościoła w tym względzie jest troska o przygotowanie pracowników mass mediów, ich formacja duchowa, ludzka i etyczna.

W przemówieniu do drugiej grupy Biskupów polskich- 3 grudnia-Papież akcentuje fakt, że pierwszymi współpracownikami biskupa w realizacji jego zadań są prezbiterzy. Ich przede wszystkim biskup powinien objąć swą troską. Można powiedzieć, że diecezja odzwierciedla sposób bycia jej biskupa. Jego cnoty - jego czystość, praktyka ubóstwa, duch modlitwy, prostota, jego wrażliwość sumienia - zapisują się niejako w sercach kapłanów.

Dalej Benedykt XVI mówi, że ważne jest, aby proces kształcenia intelektualnego i duchowego nie kończył się na seminarium. Potrzeba stałej formacji kapłańskiej. Stwierdza, że ma świadomość, iż w diecezjach polskich przykłada się do tego dużą wagę. Organizowane są kursy, dni skupienia, rekolekcje i inne spotkania, podczas których księża mogą dzielić się swoimi problemami i sukcesami duszpasterskimi, umacniając się nawzajem w wierze i pasterskim zapale. Prosi, aby ta praktyka była kontynuowana.

Mając na uwadze ogromne potrzeby Kościoła powszechnego, Papież prosi biskupów, aby zachęcali swoich prezbiterów do podejmowania posługi misyjnej, czy też pracy duszpasterskiej w krajach, w których brak duchowieństwa.

W ostatnim swoim przemówieniu- do trzeciej grupy Biskupów polskich

(17 grudnia)-Ojciec Święty akcentuje, by parafia stanowiła „wspólnotę kościelną" i „kościelną rodzinę". Nawet jeśli mamy do czynienia z parafiami bardzo licznymi, trzeba podjąć wszelkie możliwe wysiłki, aby nie były one zredukowane do masy bezimiennych wiernych. Podkreśla, że niezastąpiona w realizacji tego zadania jest oczywiście rola kapłanów, a zwłaszcza proboszczów. Oni pierwsi powinni znać owce w swojej owczarni, utrzymywać duszpasterskie kontakty ze wszystkimi środowiskami, starać się poznawać potrzeby duchowe i materialne parafian.

Konieczny jest też żywy kontakt duszpasterzy z różnymi wspólnotami apostolskimi, jakie działają w ramach parafii. Nie można zapominać, że niezbędna jest współpraca pomiędzy tymi wspólnotami. Nigdy nie powinny one ze sobą rywalizować, ale chętnie i serdecznie uzupełniać się w wypełnianiu aktualnych zadań apostolskich. Zwłaszcza liderzy tych grup nie powinni zapominać, że działając na terenie i we wspólnocie parafialnej, są one wezwane do realizacji wspólnego programu duszpasterskiego, pod kierunkiem odpowiedzialnych duszpasterzy.

„Kościół otrzymał Eucharystię od Chrystusa, swojego Pana, nie jako jeden z wielu cennych darów, ale jako dar największy, ponieważ jest to dar z samego siebie, z własnej osoby w jej świętym człowieczeństwie, jak też dar Jego dzieła zbawienia" (Ecclesia de Eucharystia, 11). Dlatego pasterze Kościoła muszą dołożyć starań- twierdzi Papież-aby powierzony im lud miał świadomość wielkości tego daru i by jak najczęściej przybliżał się do Sakramentu Miłości zarówno w celebracji eucharystycznej, w komunii świętej, jak i w adoracji.

Benedykt XVI okazał swoją radość z faktu, że w Kościele w Polsce udział wiernych w niedzielnej Mszy św. jest liczny, jednak prosi by duszpasterze, zachęcani przez swoich biskupów, uczynili wszystko, aby liczba uczestniczących w niedzielnej Liturgii nie malała, ale stale wzrastała.