Obrzędy wstępne

Celebrację Mszy Świętej rozpoczyna się śpiewem, który wykonuje schola wraz z organistą. Śpiew jest związany z treścią uroczystości lub okresem liturgicznym¹⁵. Celebrans wraz z całą asystą udaje się do ołtarza i przez głęboki skłon oddają cześć ołtarzowi. Następnie kapłan wraz z diakonem na znak uwielbienia całują i okadzają ołtarz. Po śpiewie na wejście kapłan udaje się na miejsce przewodniczenia, gdzie z całym zgromadzeniem wykonuje znak krzyża i pozdrawia wiernych¹⁶. Po pozdrowieniu diakon lub osoba świecka w kilku słowach wprowadza wiernych w treść Mszy Świętej danego dnia, do czego zachęca wprowadzenie do Mszału Rzymskiego. Czyni to z pulpitu¹⁷. Następnie kapłan z miejsca przewodniczenia wzywa do pokuty, po którym intonuje Chwała na wysokości. Orzemy wstępne kapłan kończy oracją, którą zwykło się nazywać kolektą.

Liturgia słowa

W liturgię słowa przy uroczystej Mszy świętej czynnie włączają się wszystkie stany w parafii. Pierwsze czytanie wykonuje lektor natomiast drugie przedstawiciel danej grupy modlitewnej czy stowarzyszenia. Psalm responsoryjny jak i aklamację wykonuje schola. Wszystkie czytania wykonywane są z ambony natomiast psalm i aklamacja z wcześniej przygotowanego miejsca.

Ewangelia ma szczególną oprawę. Czytającym jest diakon, który otrzymuje specjalne błogosławieństwo od celebransa. Przechodzi on następnie do ołtarza, z którego zabiera ewangeliarz i procesyjnie wraz z zapalonymi świecami i kadzidłem udaje się do ambony. Tutaj przed rozpoczęciem czytania okadza księgę ewangeliarza. Po ewangelii główny celebrans lub inny kapłan wygłasza homilię¹⁸.

Liturgia słowa kończy się modlitwą powszechną, którą kieruje kapłan celebrujący, stojąc w miejscu przewodniczenia. Rozpoczyna ją krótką zachętą, w której wzywa wiernych do modlitwy oraz wypowiada modlitwę na zakończenie¹⁹. Wezwania wygłasza diakon lub kantor w przypadku śpiewania, a w niektórych okolicznościach wierni świeccy, stojący w specjalnie wcześniej przygotowanym miejscu²⁰.

Liturgia eucharystyczna

Liturgia eucharystyczna rozpoczyna się liturgią przygotowania darów. Kapłan wraz z diakonem udaje się przed ołtarz by odebrać chleb i wino, które procesyjnie przynoszą wierni świeccy. Następnie udaje się do ołtarza, gdzie następuje modlitwa eucharystyczna. Po niej następują obrzędy komunijne. Komunia jest rozdawana w pozycji stojącej w trzech nawach, co umożliwia wiernym szybkie i łatwe przyjęcie Najświętszego Sakramentu. Liturgia eucharystyczna zakończona jest modlitwą po komunii, którą poprzedza krótkie milczenie²¹.

Obrzędy końcowe

Główny celebrans z miejsca przewodniczenia wygłasza kapłańskie pozdrowienie i błogosławieństwo, które przeważnie jest ujęte w postaci modlitwy nad ludem. Następnie diakon słowami: Idźcie ofiara spełniona rozsyła wiernych. Po rozesłaniu cała asysta wraz z celebransem udaje się procesyjnie do zakrystii²².

Zakończenie

Przypatrując się przepisom i norom posoborowej liturgii możemy zauważyć, że dąży ona do jasności i przejrzystości zarówno w architekturze jak i w obrzędach i czynnościach liturgicznych. Zmierza ona by wnętrze kościoła współgrało z sprawowanym kultem, a tym samym sprzyjało modlitwie i czynnemu udziałowi wiernych w liturgii. Odnowiona liturgia zachęca wręcz wiernych świeckich do czynnego udziału w sprawowanych obrzędach. Otwiera ona drogę wiernym do współtworzenia liturgii, przez aktywny udział w czynnościach liturgicznych czy też poprzez pełnienie przeróżnych funkcji w społeczności parafialnej.

1

^ Por. M. Warias, Rys historyczny parafii p.w. św. Maksymiliana w Gruszowie Wielkim, Żyjmy Ewangelią, 6/2004, s 11 - 14.

2 Por. M. Warias, Rys historyczny parafii p.w. św. Maksymiliana w Gruszowie Wielkim, Żyjmy Ewangelią, 6/2004, s 16 - 20.

3 Por. Ogólne wprowadzenie do Mszału Rzymskiego, Pallottinum, Poznań 2004, s 83 -85.

4 Por. tamże, s 86.

5 Por. tamże, s 86.

6 Por. tamże, s 88.

7 Por. B. Nadolski, Liturgika i Liturgika fundamentalna, Pallottinum, Poznań 1989, t I, s 151.

8 Por. Ogólne wprowadzenie do Mszału Rzymskiego, Pallottinum, Poznań 2004, s 85 - 86.

9 Por. tamże, s 81.

10 Por. B. Nadolski, Liturgika i Liturgika fundamentalna, Pallottinum, Poznań 1989, t I, s 153 - 154.

11 Por. tamże, s 152 - 153.

12 Por. tamże, s 154.

13 Por. M. Warias, Rys historyczny parafii p.w. św. Maksymiliana w Gruszowie Wielkim, Żyjmy Ewangelią, 6/2004, s 16 - 20.

14 Por. B. Nadolski, Liturgika i Liturgika fundamentalna, Pallottinum, Poznań 1989, t I, s 156 - 157.

15 Por. Ogólne wprowadzenie do Mszału Rzymskiego, Pallottinum, Poznań 2004, s 26.

16 Por. T. Sinka, Zarys liturgiki, Paradyż 1985, s 149 -150.

17 Por. Ogólne wprowadzenie do Mszału Rzymskiego, Pallottinum, Poznań 2004, s 26 - 27.

18 Por. T. Sinka, Zarys liturgiki, Paradyż 1985, s 154 155.

19 Ogólne wprowadzenie do Mszału Rzymskiego, Pallottinum, Poznań 2004, s 33 -34.

20 Por. T. Sinka, Zarys liturgiki, Paradyż 1985, s 157.

21 Por. tamże, s 160 - 169.

22 Por. Ogólne wprowadzenie do Mszału Rzymskiego, Pallottinum, Poznań 2004, s 40.