Obraz Boga i człowieka w New Age
Pytanie o Boga zawsze było podstawowym pytaniem człowieka. Istnieją różne odpowiedzi na to podstawowe pytanie, o czym świadczą różne obrazy Boga. Pytanie o Boga można także znaleźć w New Age. Słowo Bóg pojawia się dość często w literaturze pisanej przez zwolenników New Age np. Fereguson w książce The Aquarian Conspiracy jeden z rozdziałów zatytułował „Bóg wewnątrz: najstarsza herezja".
Ten rozdział zawiera poglądy, że Bóg jest świadomością, która manifestuje się jako gra wszechświata. Bóg jest materią, którą człowiek może doświadczyć, ale nie może powiedzieć, że to ona ożywia materię. Należy podkreślić, że dla zwolenników New Age Bóg jest „całkowitą sumą świadomości we wszechświecie", która stale się rozwija w wyniku trwającej ewolucji człowieka. Ta świadomość może być doświadczona np.: w śmierci klinicznej. Osoby, które przeżyły śmierć kliniczną opisują ją jako przejście przez ciemny tunel, na końcu, którego znajduje się nieziemskie światło. To światło jest manifestacją świadomości wszechświata. Podobne myśli można znaleźć u pani Anrias w książce „Wizja Nazarejczyka". Uważa ona, że Bóg jest świadomością wszechświata. Ta świadomość jest tożsama z boska świadomością, przebywa również w każdym człowieku. Dzięki temu człowiek może zrozumieć treść istnienia oraz posiąść wiedzę i pełną szczęśliwość. Wynika z tego, iż wszyscy ludzie noszą w sobie utajoną boskość. W Erze Wodnika, która będzie okresem zbiegania się różnych dróg do wiedzy człowiek będzie mógł ujrzeć Boga tylko w swoim wnętrzu. Obraz Boga spotykany w pismach zwolenników New Age ma swoje korzenie w różnych źródłach np. Fereguson powołuje się na teologa Eckharta, twórcę nadreńskiej szkoły duchowości, anglosaskiego teologa Robinsona oraz filozofa Whiteheada. Zdaniem Eckharta nikt nie może poznać Boga, jeżeli wpierw nie pozna siebie. Dlatego trzeba zejść do najgłębszych pokładów duszy, aby móc poznać zamierzenia Boga. Zdaniem Robinsona to, co duchowe i materialne, wewnętrzne i zewnętrzne, boskie i ludzkie jest aspektem jednej rzeczywistości, która nie może być oddzielona ani podzielona. Natomiast Whitehead porównuje Boga do zwierciadła odbijającego strukturę materialnego świata. Uważa, że świat nie jest kompletny, bo jego natura domaga się istoty opartej na bazie wszystkich rzeczy, która by go uzupełniała. Tą istota jest Bóg będący podstawową naturą. Przedstawione źródła teologiczne i filozoficzne dają ideologom New Age obraz Boga jako świadomości wszechświata, którą człowiek może odnaleźć w swoim wnętrzu. Literatura New Age tworząc obraz Boga nawiązuje do buddyzmu. Fereguson uzasadniając, że pewien aspekt świadomości jest nie zniszczalny i jest on Bogiem powołuje się na buddyjskie porównanie, według którego jednostka jest jak płomień, który pali się w nocy. To nie jest ten sam płomień przez cały czas. Również druga z cytowanych pozycji „Wizja Nazarejczyka" nawiązuje do buddyzmu. Konieczność reinkarnacji jest uzasadniona tym, że ma ono pomóc nie tylko w spłaceniu długów przeszłości, ale również w osiągnięciu wyższej świadomości duchowej, dzięki której człowiek w swej utajonej istocie jest boski.
Podsumowując Bóg New Age nie jest Bogiem osobowym. Osoba Boga opiera się głównie na buddyzmie, który nie zna pojęcia osobowego Boga. Według buddyzmu niemożliwe jest istnienie Boga, który byłby stwórcą świata i najwyższym sędzią a jednocześnie wszechwiedzącym i miłosiernym dawcą łask posiadającym najwyższą doskonałość moralną. Jeżeli Bóg byłby wszechwiedzący i wszechmocny, a przy tym nieskończenie dobry, to nie stworzyłby świta pełnego cierpienia, ani nie pozwoliłby, aby cierpienie trwało, bo wtedy byłby odpowiedzialny za to, że istnieją mordercy czy kłamcy. Chociaż w pismach zwolenników New Age można znaleźć słowo „Bóg" to jednak posiada ono nowe specyficzne znaczenie. Bóg jest świadomością wszechświata lub ewolucją. Takie rozumienie pojęcia Boga sprawia, że New Age jest współczesną odmianą panteizmu. O ile dawny panteizm głosił, że natura ma swoją własną boską godność o tyle nowość panteizmu New Age, polega na tym, że nadaje ona światu i człowiekowi wymiar tajemniczej głębi. Pojęcie Boga w New Age zbliża się również do tego, co nazywano „duszą świata". Dla Schellinga dusza świata jest pierwiastkiem duchowym, który stanowi istotę świata pojmowanego jako jeden organizm. Mówiąc o obrazie Boga w New Age trzeba zwrócić uwagę na jeszcze jeden aspekt zagadnienia. Według New Age wszyscy ludzie noszą w sobie utajoną boskość, co oznacza, że każdy człowiek jest Bogiem. Mając na uwadze obraz Boga i związaną z tym obrazem duchowość tego ruchu można go uznać za pewien rodzaj mistycznego ateizmu.
New Age proponuje radykalną zmianę postawy religijnego myślenia współczesnego człowieka należącego do świata kultury chrześcijańskiej. Dokładniejsze zbadanie religijnych poglądów leżących u podstaw tej propozycji wskazuje, że ewangeliczne sposoby mówienia o Bogu, człowieku i świecie zostają powoli wypierane przez idee charakterystyczne dla religii Dalekiego Wschodu. Najważniejsze z nich to hinduizm i buddyzm. Amerykańska aktorka i tancerka Shirley McLaine przeszła z chrześcijaństwa na czołowe miejsce New Age. Napisała dwie książki: „Na krawędzi" i „Tańcząc w świetle". W tych książkach przedstawiła proces przemiany światopoglądowej. Pierwszy okres nazwała „wstrząsem". Na tym etapie człowiek wybiega z ram wyniesionego z domu tradycyjnego chrześcijańskiego sposobu myślenia. Drugi okres to „poszukiwanie". Dotychczasowy światopogląd rozsypał się, po nim następuje czas duchowych poszukiwań. Typowymi drogami takiego poszukiwania są następujące praktyki: medytacja kierowana przez nauczycieli z Dalekiego Wschodu, dyscyplina ciała, medytacyjna twórczość artystyczna, cofanie się w poprzednie wcielenia, zażywanie narkotyków. Te ostatnie dziś wychodzą z mody w środowisku New Age, były one na czasie w latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych, były stosowane nie tylko jako środki ucieczki od rzeczywistości, ale także jako środki poszukiwań duchowych. Trzeci okres to okres „integracji". Kiedy poszukiwania zaczynają dawać nowy obraz świata, różny od poprzedniego. Znika stary światopogląd a powstaje nowy. Powstająca nowa wizja człowieka zaczyna się rozwijać, człowiek traci poczucie, że urodził się w danym momencie historii i zaczął wtedy właśnie swoje istnienie jako odrębna osoba. Zaczyna widzieć siebie jako duszę, która przywędrowała na obce miejsce poprzez tysiącletnią wędrówkę, jako dusza, która miała dziesiątki a nawet setki wcieleń. Człowiek zaczyna postrzegać siebie w otwarciu na przyszłość. Oznacza to, że po śmierci nie następuje moment sądu z całego życia, ale że niedługo po zakończeniu obecnej egzystencji nastąpi nowe wcielenie. Wszystko to dzieje się według tak zwanego prawa Karmy. Jest to prawo przyczyn i skutków regulujące sposób wcielania się - reinkarnacji. Kto np. w tym życiu starał się żyć w sposób duchowy ten urodzi się z lepszym startem co zapewni mu dalszy wzrost w kolejnym życiu. Kto natomiast zaniedbał się duchowo ten urodzi się z gorszym startem. Losami wcieleń kieruje bezosobowe prawo Karmy. Nie jest to osobowy Bóg, ale bezosobowe prawo świata. Czwarty okres to „sprzysiężenie". Kiedy nowy światopogląd się zintegruje budzi się w człowieku chęć konspiracji. Oczywiście nie w znaczeniu jakiejś tajnej działalności, lecz w znaczeniu współdziałania z tymi, którzy mają podobne przekonania. Skutkiem takiego współdziałania są różnego rodzaju organizacje New Age: feministyczne, ekologiczne, religijne, polityczne. U podstaw takiego współdziałania leży przekonanie, że poprzez współpracę poszczególne osoby należące do Nowej Ery mogą stopniowo przemienić całe społeczeństwo. Tą droga przeszła wspomniana wyżej Shirley McLaine. Tą drogą przechodzi i będzie przechodzić wiele osób, także w Polsce, może nawet nie zdając sobie początkowo z tego sprawy. Jest to droga przejścia od chrześcijaństwa do New Age. Jest to nowa wizja samego siebie, która stanowi mieszaninę antropologii hinduistycznej, buddyjskiej i spirytyzmu. Według wyznawców New Age wiara chrześcijańska stała się nie atrakcyjna, dlatego została okrojona i sfałszowana.